Hoewel Max Reger (1873-1916) in zijn tijd werd beschouwd als een zeer vooruitstrevend navolger van Wagner, is hij door latere generaties nog al eens afgedaan als een reactionaire figuur, die te veel leunde op voorbeelden uit de protestantse kerkmuziek van met name Bach. Toch doet dit oordeel geen recht aan Regers orginaliteit. Volstrekt uniek zijn de welhaast delirische (hij dronk inderdaad te veel) klankvisioenen van bijvoorbeeld zijn "Phantasie und Fuge über BACH" of de drie "Koraalfantasieën op.46" voor orgel. In de koraalfantasieën gaat het over dood en het eeuwige leven en Reger gebruikt dan ook alle mogelijkheden van het orgel om dit soort grensoverschreidende thema's te kunnen uitdrukken. Met dit soort orgelwerken heeft Reger de mogelijkheden van het orgelspel aanzienlijk verruimd, waarmee deze muziek een waardige plaats inneemt in de visionaire orgelmuziek, vanaf Liszt tot en met Messiaen. Het zou dan ook wel eens zo kunnen zijn dat de afkeer die sommigen van Reger hebben, eerder te maken heeft met zijn excessieve levenstijl en angst voor de dood dan met bepaalde reactionaire aspecten van zijn stijl. De pianisten en organisten Andreas Rothkopf en Wolfgan Rübsam brachten de cd "Max Reger zum 125. Geburtstag" uit. Deze cd bevat een klavierbewerking van de "Variationen und Fuge über ein Thema von Mozart", de "Phantasie und Fuge über BACH" en de "Phantasie und Fuge über den Choral Hallelujah! Gott zu loben op.52, nr.3". (H.J.)_