Mede dankzij de cd heeft het symfonische oeuvre van Karl Amadeus Hartmann de afgelopen decennia steeds meer bekendheid gekregen. Dat zijn muziek steeds op die van een ander lijkt (Mahler, Berg, etc.) lijkt niets af te doen aan de 'impact' op de luisteraar. Totaal onbekend zijn echter de vijf kleine opera's waaraan Hartmann in de jaren '20 werkte. Het was in Duitsland niet ongebruikelijk korte opera's te schijven waarin actuele thema's en moderne cultuuruitingen nadrukkelijk werden gepresenteerd, vaak met gebruikmaking van jazz-elementen. Hartmanns operaproject, onder de overkoepelende titel Wachsfigurenkabinett, kwam overigens nooit van de grond. Dat het zestig jaar later toch nog tot een uitvoering is gekomen, hebben we te danken aan een initiatief van Hans Werner Henze. Hij, en nog een paar fans van Hartmanns muziek, zorgden voor een voltooiing van het vaak schetsmatige materiaal. Leben und sterben des heiligen Teufels gaat over Raspoetin, de omstreden monnik die zich ophield aan het hof van de tsaar. Der Mann, der vom Tode auferstand gaat over een rijke Amerikaanse zakenman die voor zijn leven vreest, omdat hij een hoorspel te letterlijk neemt. Het verhaal lijkt geïnspireerd door de paniek rond Orson Welles' The War of the Worlds, maar dat incident vond zo'n tien jaar later plaats. Chaplin-Ford-Trott gaat over The American Way of Life, terwijl Fuhrwahr?! over twee dronkelappen gaat. Die Witwe von Ephesus, tenslotte, is gebaseerd op Petronius' Satyricon. De cd-registratie kwam tot stand onder leiding van Roger Epple (HJ)_