Op deze cd zijn de twee minst bekende concerten van Ludwig van Beethoven opgenomen. Qua bezetting het meest opmerkelijk is het Tripelconcert op.56, voor viool, cello, piano en orkest. Een dergelijke bezetting past in de traditie van de zogeheten sinfonia concertante, in feite een gewoon concert, met als uitzondering dat er meer dan één solist is. Naar alle waarschijnlijkheid is het stuk geschreven voor aartshertog Rudolf, die zowel leerling als maecenas van Beethoven was. Dat het stuk voor deze zoon van keizer Leopold II bestemd was, zou reden zijn geweest voor de bescheiden technische eisen in de pianopartij. Van de viool- en de cellosolist wordt meer verwacht; met name van de laatste, want in het tweede en het derde deel introduceert die de thema's. Verder komen de verschillende solo-instrumenten vooral in de expositie van het eerste deel ieder op hun beurt uitgebreid voor het voetlicht. Het Tripelconcert wordt hier uitgevoerd door Dong-Suk Kang (viool), Maria Kiegel (cello) en Jenó Jandó (piano), begeleid door de Nicolaus Esterházy Sinfonia onder dirigent Béla Drahos. Jandó soleert tevens in het Pianoconcert op.61a. Het gaat hier om een arrangement van het welbekende Vioolconcert op.61, dat werd vervaardigd in 1808. Dit gebeurde op verzoek van de Londense uitgever, pianist en componist Muzio Clementi. Het is een beetje onduidelijk in hoeverre Beethoven zelf de solopartij heeft gearrangeerd, maar in ieder geval schreef Beethoven wel speciaal nieuwe solo-cadenzen voor de piano. Het resultaat is heel overtuigend, al laat de soms wat 'dunne' solopartij duidelijk de oorspronkelijke vorm van het stuk doorschijnen. De uitvoeringen zijn heel behoorlijk. (JvG)