Sjostakovitsj liet zich ooit eens ontvallen dat het schrijven van strijkkwartetten niet zo verschrikkelijk moeilijk was, maar dat vooral het componeren van een strijktrio veel problemen met zich meebracht. Hij gaf geen redenen voor zijn bewering, maar het ligt voor de hand dat vele componisten het met hem eens zijn geweest, want sinds de vroege negentiende eeuw zijn er relatief weinig strijktrio’s geschreven. Ongetwijfeld zal een reden zijn geweest dat het lastig was om bij een strijktrio te voorkomen dat het klankbeeld te dun en spichtig gaat klinken. Hoe het ook zij, het strijktrio figureert slechts zelden in het oeuvre van 19de- en 20ste-eeuwse componisten. Het op deze cd uitgevoerde repertoire behoort tot die zeldzame uitzonderingen. Hier speelt het Deutsches Streichtrio werken voor twee en drie strijkinstrumenten van de Braziliaanse componist Heitor Villa-Lobos (1887-1959). Als eerste klinkt het Strijktrio, dat voltooid werd in 1945. Het is een fiks, vierdelig werk dat bijna een half uur in beslag neemt. Opvallend is dat Villa-Lobos’, die doorgaans in een zeer gematigd modern idioom schreef, hier een tamelijk rauwe dissonante stijl bezigt. Het Duo voor viool en altviool werd geschreven in 1946 op verzoek van een Braziliaanse viooldocente. In dit stuk lijkt Villa-Lobos terug te keren naar de principes van zijn fameuze Bachianas Brasileiras-reeks: het vertalen van Bachs muzikale principes naar een meer hedendaagse muzikale taal alsmede deze verknopen met Braziliaanse dansvormen. Al met al maken beide stukken een strengere indruk dan de eveneens opgenomen Deux Chôros uit 1929 voor viool en cello. Deze stukken behoren bij een enorme verzameling van instrumentale werken die alle de titel Chôros dragen; aan deze collectie werkte Villa-Lobos voornamelijk in de jaren twintig. Dit zijn twee relatief korte werken, waarin nogal wat instrumentale krachttoeren worden uitgehaald. Tevens klinkt nog Chôros nr.2, een oorspronkelijk voor klarinet en fluit geschreven werk, bij deze gelegenheid uitgevoerd viool en cello. Villa-Lobos’ muziek is niet altijd even boeiend, maar wel de aandacht waard. In ieder geval wist Villa-Lobos de lastige opgave die het schrijven van een strijktrio vormt, uitstekend op te lossen. (JvG)