Uitgekookte meid, die Sita. Op haar eenentwintigste heeft ze al door waar de meeste popartiesten nooit achter komen. Namelijk dat popmuziek en zaken moeilijk te scheiden zijn en dat als je ooit je doel wil bereiken je het beste maar een beetje mee kunt werken. Dus deed ze braaf mee in het Starmakerklasje, oriënteerde zich in het wereldje en wachtte rustig haar moment af. Toen de kans zich aanbood om een solocarrière te beginnen was ze gelijk vertrokken, om vervolgens direct aan te tonen dat ze wel degelijk talent heeft, alle kritiek ten spijt. Op haar debuut Happy bewijst ze een prima popzangeres te zijn, niets meer maar ook zeker niets minder. De productie werd verzorgd door twee Zweedse producers en ook het schrijven van de liedjes werd door anderen gedaan. Daar kun je zo je bedenkingen bij hebben. Maar al gaat het allemaal niet erg diep, stevige poprockliedjes als Jerk, Hello en het titelnummer steken gunstig af bij de meeste andere voorgekookte pop uit de hitparade. Net als in het voetbal telt ook in de muziek uiteindelijk het resultaat, en dat mag er zijn. (MS)