Zoals de naam al doet vermoeden was Pietro Antonio Fiocco (1654-1714) afkomstig uit Italië: hij werd geboren in Venetië. Hij zal daar ook het muziekvak hebben geleerd, al ontbreken gegevens over zijn opleiding. In 1681 trok hij naar Amsterdam, waar hij directeur werd van de net geopende opera. Dat gezelschap hield het echter niet lang uit, zodat Fiocco uiteindelijk in Brussel terechtkwam, waar hij tot zijn dood zou blijven. De hier door solisten en La Simphonie du Marais onder leiding van Hugo Reyne opgenomen compositie "Le retour du printemps" werd geschreven in 1699, naar alle waarschijnlijkheid voor Karel Hendrik van Lotharingen, die in 1691 tot gouverneur van de Nederlanden werd benoemd. Deze prins, een zoon van Karel IV van Lotharingen, stond niet alleen bekend om zijn liefde voor de kunsten, maar ook om zijn krachtdadige (financiële) ondersteuning ervan. Dit werk is een soort mini-opera, waarschijnlijk bedoeld voor relatief bescheiden hofavondjes. Overeenkomstig de toenmalige hofcultuur, die zich volledig richtte naar het luisterrijke hof van Lodewijk XIV, is dit werk geheel in de stijl van Lully gegoten, welke Fiocco, zo blijkt hier, perfect beheerste. Het gegeven is simpel: een verheerlijking van de lente en de liefde, met het optreden van een karikaturale sater als contrasterend element. Dat Fiocco zijn Italiaanse wortels niet was vergeten bewijst de solocantate "Tutto acceso d'amore" en de aria "Dimmi, amor", waarin vooral de beproevingen die de liefde met zich meebrengt centraal staan. Twee sonates, geheel volgens het schema van de Italiaanse 'sonata da chiesa' (vierdelig met langzaam-snel-langzaam-snel als opbouw), completeren deze cd, die niet alleen de grotendeels vergeten Fiocco eer bewijst, maar ook een aardig beeld geeft van de toenmalige Brusselse hofcultuur. (JvG)_