Geen folkloristische poncho' s en panfluitgroepjes voor Luzmila Carpio. Carpio is geboren in Qala-Qala, een klein dorpje in de Andes in Bolivia. Als kind leerde ze de traditionele liederen van de Aymara en de Quechua, de afstammelingen van de Inca's. In 1969 begon ze een professionele zangcarrière en geleidelijk aan trad ze over de hele wereld op. Omdat ze beschouwd wordt als een boodschapper van het volk, mag ze traditionele liederen wijzigen en ook nieuwe liederen componeren. Carpio bezit een stem die tussen hemel en aarde zweeft. Haar lichte, fluitachtige stem lijkt wel enigszins op vogelgezang: net als vogels kan ze onvoorstelbaar hoog zingen. De onderwerpen van de spirituele, poëtische liederen staan heel dicht bij de natuur. Met een wisselende begeleiding van vrouwen- en (soms) mannenstemmen, (pan)fluiten, gitaartjes en slag-werkinstrumenten zingt Carpio op het album "Kuntur mallku" (De boodschapper) over Moeder Aarde en Vader Zon, over de condor, die 'Heer van de bergen' is en andere goden. Ook brengt ze wiegenliederen, dans en feestelijke liederen ten gehore. Uit de tekst blijkt een grote eerbied voor en gevoel van verbondenheid met de natuur. De zuivere zang van Carpio en de pure muziek van een eeuwenoude beschaving maakt diepe indruk. (SvdP)_