Bruce Springsteen beleefde het hoogtepunt van zijn roem in de eerste helft van de jaren '80. Hij scoorde wereldhits met Born In The USA en Dancing In The Dark en speelde samen met zijn E Street Band alle stadions ter wereld plat. In 1986 verscheen Live 1975-85 , een prachtige box waarop we konden horen dat The Boss een unieke artiest was met een grandioze podiumpresentatie. In de vijftien jaar sindsdien is er veel gebeurd. Hij trouwde, had commercieel gezien minder succes en kreeg ruzie met zijn vaste begeleidingsband. Eind jaren 90 legde hij het echter bij met The E Street Band. Er kwam een nieuwe tournee en nu ook een nieuwe dubbel-cd Live In New York City. Onwillekeurig laat die zich vergelijken met Live 1975-85. Laat ik het hoge woord er maar uitgooien: Live In New York City kan zich daar niet mee meten. Maar daarom is het nog geen slechte plaat. Bruce Springsteen kan het uitzinnige publiek in Madison Square Garden nog steeds meer dan twee uur boeien en weet zich daarbij gesteund door een stel topmuzikanten (drummer Max Weinberg , pianist Roy Bittan, saxofonist Clarence Clemons en gitaristen Nils Lofgren en 'Little' Steven Van Zandt ). Vooral het rustige middenstuk met Mansion On The Hill, The River en Youngstown is prachtig. Van de twee nieuwe songs op het album overtuigt alleen Land Of Hope And Dreams, wat in de loop van de concertserie uitgroeide tot een publieksfavoriet en hier als toegift wordt gespeeld. (MvP)