Toen Zero 7 opkwam werd het duo gezien als het Engelse antwoord op de Franse synthesizerband Air. Met The Garden rekent Zero 7 voorgoed af met deze misvatting. Air klinkt nog wel door in hun geluid, maar meer dan ooit is nu de traditionele Engelse pastorale muziek het uitgangspunt, met hier en daar een lang napruttelende veeg uit de Moog synthesizer. Zero 7 laat hippietijden herleven met vederlichte liedjes, die in 1968 in een stad als San Francisco niet zouden hebben misstaan. Met de folkzang van José Gonzalez en vaste vocaliste Sia Furler prediken het tweetal de liefde zoals Crosby, Stills, Nash & Young dat ooit deden op hun debuut. Als geen ander weet Zero 7 het geluid van de lente weer te geven. The Garden verbeeldt een fleurig bloeiende bloemenpracht, nieuw leven in de wei en vooral liefde. (AD)