In juni 2002 verscheen de sensationele debuutsingle What A Waster van het Engelse kwartet The Libertines. Onmiddellijk was het hele land in rep en roer, met de journalisten van NME voorop. Men noemde The Libertines het enige echte Engelse antwoord op de Amerikaanse Strokes. Inmiddels zijn we een paar maanden verder en eindelijk is er dan het langverwachte debuutalbum Up The Bracket. Het eerste wat opvalt is dat uitgerekend What A Waster ontbreekt. Het tweede opvallende feit is dat de producer van die eerste single (ex-Suede Bernard Butler) in geen velden of wegen te bekennen is. Het gehele album is namelijk geproduceerd door oudgediende Mick Jones (The Clash). Daarmee is waarschijnlijk een jongensdroom in vervulling gegaan, want The Libertines zijn overduidelijk beïnvloed door The Clash. Verder klinken ze beurtelings als The Jam, The Smiths, The Stray Cats en (jawel) The Strokes. Het is een energieke, opwindende en vrolijke plaat waarop men in precies zesendertig minuten tot twaalf klassieke popliedjes komt. Het komische la la la-koortje in The Boy Looked At Johnny en de hilarische oerkreet aan het begin van het titelnummer geven bovendien aan dat The Libertines gewoon lol hebben in het maken van muziek. Met die instelling kan het niet anders of we gaan nog veel plezier beleven aan deze leuke, enthousiaste band. (MvP)