Met de klassieke rockalbums Definitely Maybe (1994) en What’s The Story (Morning Glory) (1995) werd Oasis de populairste Engelse band sinds The Beatles en de absolute vaandeldrager van de Britpopbeweging van de jaren negentig. Met het succes kwamen ook de ruzies, de drugs en de gemakzucht, met de twee teleurstellende albums Be Here Now (1997) en Standing On The Shoulder Of Giants (2000) als gevolg. Heathen Chemistry (2002) laat een langzaam artistiek herstel horen. Van de oorspronkelijke bezetting zijn alleen de oprichters en smaakmakers Noel en Liam Gallagher nog van de partij. Oasis houdt hardnekkig vast aan het zompige, overstuurde bandgeluid maar zolang de liedjes sterk zijn zal geen fan daar over klagen. Verrassend zijn vooral de compositorische bijdragen van Liam die met Songbird zelfs tekent voor het hoogtepunt van het album. Daarbij komt dat de groep meer dan ooit overkomt als een hechte band, waardoor Oasis met Heathen Chemistry eindelijk weer eens overtuigt. (MS)