De decennia rond 1800 gelden als de gouden jaren van de klarinet. Het instrument was toen nog relatief nieuw en kon op grote belangstelling rekenen van componisten die soloconcerten voor deze populaire noviteit wilden schrijven. Een zo'n werk is het Klarinetconcert van Peter von Winter (1754-1825), dat vermoedelijk rond 1785 is ontstaan. Het is opgebouwd uit de drie gebruikelijke delen en heeft die typerende, enigszins melancholieke toon die de reputatie van het instrument heeft bepaald. Het oeuvre van deze Von Winter is niet zeer bekend, en dat is eigenlijk ten onrechte, want hij schreef een zeer fraaie, melodieuze en afwisselende muziek. Von Winter was als componist grotendeels autodidact, en kwam na een loopbaan vol omzwervingen uiteindelijk terecht in München, waar hij het in 1787 tot vice-hofkapelmeester schopte. De hier opgenomen Symfonieën nrs. 2 & 3 zal hij daar wellicht hebben uitgevoerd, want deze charmante werkjes zijn ontstaan rond 1780. Het zijn bescheiden driedelige werkjes, niet zonder charme, maar ze missen de emotionele rijkdom die Von Winters Klarinetconcert kenmerkt. Ter aanvulling klinkt de Aria 'Torni al tuo sen la calma', die bewijst dat de componist ook op het gebied van opera een gedegen vakman was. (JvG)