Het Engelse duo Goldfrapp bracht in 2000 een van de opmerkelijkste cd’s van dat jaar uit. Op Felt Mountain construeerden zangeres Allison Goldfrapp en componist Will Gregory een compleet nieuwe sound, die gebaseerd was op oude filmmuziek van John Barry en Ennio Morricone . Door bijzonder subtiele orkestrale composities en arrangementen te gebruiken als begeleiding voor de uiterst fragiele zang van Allison Goldfrapp wisten ze één van de gevoeligste platen ooit te maken. Met Black Cherry slaan ze echter een andere weg in. Het gebruik van drummachines en synthesizers drijft ze het pad van de electroclash op. De nummers Deep Honey, Hairy Trees en Forever doen nog wel aan de oude Goldfrapp denken, maar voor de rest is de muziek een stuk steviger geworden. Er is duidelijk een stuk subtiliteit ingeleverd. Dat is zonde want de kracht van Goldfrapp ligt in gevoeligheid. Toch is Black Cherry een cd die sterk boven de middenmoot uitsteekt want ook de electronummers zijn van hogere kwaliteit dan doorgaans wordt waargenomen. (AD)