Volgens de overlevering was Johann Ludwig Krebs (1713-1780) de favoriete leerling van Bach. Dat Krebs bij Bach studeerde had wellicht te maken met de ervaringen van zijn vader, Johann Tobias Krebs, die van 1710 tot 1717 bij Bach in de leer was geweest. Johann Ludwig kwam in 1721, op dertienjarige leeftijd, bij Bach in huis en bleef daar negen jaar. Het was destijds de gebruikelijke procedure: wie het muziekvak wilde leren, leefde enkele jaren bij een meester in huis en keek door gestadig meedoen en observeren de kunst af. Na zijn leertijd was Krebs organist in Zwickau en Zeitz, om zich uiteindelijk, nadat hij in 1750 vergeefs had gesolliciteerd naar de opvolging van Bach als Thomascantor, te vestigen in Altenburg, waar hij tot zijn dood de bespeler was van het fraaie Trost-orgel in de hofkerk. Hoewel Krebs' faam als organist de eeuwen heeft doorstaan, verscheen pas in de jaren 1985-1991 een volledige uitgave van zijn orgelwerken. Die uitgave heeft ongetwijfeld bijgedragen aan de verschillende reeksen opnames met Krebs complete orgeloeuvre. Op deel drie (clx3222) en vier (clx3233) van deze reeks wordt gespeeld door Gerhard Weinberger (de editor van de Krebs-Gesamtausgabe) en diens vrouw Beatrice-Maria Weinberger. Eerstgenoemde bespeelt een Holzhay-orgel uit 1787, terwijl zijn echtgenote zich laat horen op het wereldberoemde Gabler-orgel in Weingarten. Op beide cd's wordt direkt duidelijk wat de sterke en zwakke kanten van Krebs' muziek zijn. Indruk maakt de solide en stoere opbouw van veel stukken en de elegantie van sommige koraalbewerkingen. Minder prettig is daarentegen de neiging van Krebs zich te verliezen in een overmatige omvang, die vooral wordt bereikt door eindeloze sequenzen en letterlijke, zij het getransponeerde herhalingen. Met name de grote werken, zoals het Preludium en fuga in G en het Preludium en fuga in d (met een fuga die met haar 238 maten irritant lang doordreunt). Beide organisten spelen gedegen. Aardig aan de Weingarten-cd is dat Beatrice Weinberger goed gebruik maakt van de snuisterijen van het orgel; onder andere de 'Cuculus', het klokkenspel en het curieuze pedaalregister 'La force' (een 49-sterke mixtuur die alleen op de lage C klinkt en als een soort knaleffect werkt) worden smaakvol en doeltreffend gebruikt. Ondanks het wisselvallige gehalte van Krebs' muziek, zullen vele orgelliefhebbers aan deze cd's ruimschoots plezier kunnen beleven. (JvG)