Het thema BACH speelt een belangrijke rol in de muziekgeschiedenis, mede dankzij de bijdragen van Bach zelve. (Omdat onze bes in Duitsland b wordt genoemd en onze b een h, kan Bachs naam moeiteloos gespeld worden volgens de Duitse notenbenaming). Na Bach werd het BACH-gegeven soms geciteerd als eerbetoon aan dit illustere voorbeeld; zoals bijvoorbeeld in de Variationen op.31 van Schönberg. Maar met name in de orgelliteratuur speelde het BACH-thema een prestigieuze rol, middels een aantal Preludiums en fuga's van Schumann, Liszt, Reger en Pepping. Zelfs Sweelinck bleek met vooruit werkende kracht een BACH-fantasie geschreven te hebben, al was hij zich natuurlijk niet bewust van deze coïncidentie. Regers Phantasie und Fuge über BACH, op.46 is ongetwijfeld de meest gedurfde uitwerking in dit genre. Bij eerste kennismaking is de fantasie amper te bevatten, zo heftig en hysterisch zijn de zich snel opeenvolgende contrasten, waarbij de luisteraar dreigt weg te zinken in een delirium van Bach, bier en Bratwurst. Bij nadere kennismaking blijkt de fantasie echter evenwichtig en symmetrisch van opbouw te zijn. De dubbel-fuga begint (net als sommige BACH-fuga's van Schumann) langzaam en zacht, waarna het tempo en de dynamiek gaandeweg toeneemt. Hans-Jürgen Kaiser geeft een uitstekende vertolking van dit complexe en virtuoze werk. Hij speelt tevens een aantal van de Orgelstücke op.59 en de Phantasie und Fuge d-moll op.135b. (HJ)