De symfonische rock (ook wel progressive- of prog-rock genoemd) bevindt zich al enige tijd in de luwte van de popmuziek. Ze beleefde haar topperiode in de zeventiger jaren toen groepen als Genesis en Pink Floyd experimenteerden met lange uitgesponnen stukken, vaak geïnspireerd door de klassieke muziek. Het grote publiek loopt er inmiddels niet meer warm voor maar er zijn nog genoeg hartstochtelijke liefhebbers om het genre levend te houden. Eén van de nieuwere en meest interessante vertegenwoordigers van het genre is het Engelse Porcupine Tree dat een imposante productiviteit (al sinds 1993 ieder jaar een nieuwe cd) koppelt aan een drang de ingeslapen prog-rockscene te verrijken met minder gangbare invloeden. Zo horen we op Recordings, een verzameling b-kantjes en demo's van eerder uitgebracht materiaal, elementen uit de alternatieve rock en ambient waardoor de groep af en toe verrassend eigentijds klinkt. Voor compacte popsongs ben je bij Porcupine Tree nog steeds aan het verkeerde adres maar met een totale speelduur van ruim een uur heb je in ieder geval waar voor je geld. (MS)