De Britse pianist Peter Hill geldt als een belangrijk Messiaen-specialist. Hij heeft niet alleen Messiaens omvangrijke piano-oeuvre op cd gezet, maar hij was tevens de redacteur van de bij Faber and Faber gepubliceerde The Messiaen Companion. Messiaens ornithologische meesterwerk Catalogue d'Oiseaux (1955-58) is gigantisch. De speelduur (zo'n 2 uur en 3 kwartier), virtuositeit en complexiteit qua kleur en textuur maken een integrale uitvoering tot een enorme opgave voor zowel de luisteraar als de uitvoerende. Niettemin wijst Hill (hij studeerde de Catalogue bij Messiaen in Parijs) erop dat de zeven boeken en de verschillende 'hoofdstukken' wel degelijk een cyclus vormen. Denk alleen aan de geografie: het eerste (de Franse Alpen) en laatste boek (Bretagne) markeren de biotoop waarin Messiaen als vogelliefhebber met bandrecorder en notitieblok rondtrok. Messiaen had een vrijwel encyclopedische kennis van vogelzang; en hij beweerde ook altijd wel met enige trots dat hij deze in het veld genoteerde zang zo getrouw mogelijk voor zijn partituren transcribeerde. Toch is de Catalogue niet slechts een puur naturalistische aangelegenheid; dramatiek, theater en een antropomorfisch soort natuurbeleving zijn minstens zo belangrijk. Zo evoceert het derde boek de schrille kreet van een dwerguil op jacht: 'als de schreeuw van een kind dat vermoord wordt'. Misschien moeten we Messiaens vogelmuziek ook begrijpen als een reactie op het serialisme: middels de vogelmuziek ontwikkelde Messiaen een vergelijkbare complexiteit van beweging en ritmiek, maar dan zonder de bureaucratische rompslomp waarmee Messiaens leerlingen Boulez en Stockhousen worstelden. (HJ)