Na het succesvolle album Discovery (2001) werd reikhalzend uitgekeken naar nieuwe muzikale uitingen van Daft Punk, dat met een mengeling van progressive house, funk, electro en techno met vleugjes breakbeat de dansvloeren van de hele wereld naar hoogtepunten voerde. Vier jaar heeft het geduurd voordat de opvolger Human After All het licht zag. Van bovengenoemde muziekstijlen is alleen de electro op zwaar overstuurd niveau, overgebleven. De rest van de muziekstijlen zijn de heren van Daft Punk kwijt geraakt. Evenals hun fantasie. De cd bestaat uit makkelijk inwisselbare tunes die de luisteraar niet direct het idee geven naar een geheel te luisteren. Human After All lijkt meer op een vergaarbak van niet uitgewerkte aanloopjes en ideeën met een dusdanig gebrek aan inventiviteit en diepgang, dat je deze direct na beluistering weer bent vergeten. Zelden is een titel zo misplaatst geweest, want Human After All klinkt als een log doorzwoegende machine die totaal ontdaan is van menselijke emotie. (AD)