Popmuziek heeft de mensheid kennis laten maken met een hele reeks bijzondere figuren die zweven tussen gek en geniaal. Aan het rijtje Syd Barrett, Brian Wilson en Phil Spector kan inmiddels ook Luke Steele alias The Sleepy Jackson worden toegevoegd. Zijn excentrieke persoonlijkheid bracht hem sinds het verschijnen van het debuutalbum Lovers (2003) in een reeks bizarre drugsincidenten en bandconflicten terecht, die hem in thuisland Australië al een behoorlijke reputatie bezorgden. Met Personality levert Steele een album af dat zich ook in muzikaal opzicht door bovenstaande namen heeft laten inspireren. Vooral het bombastische werk van Spector was duidelijk een inspiratiebron, de nummers zijn opgebouwd uit vele lagen en voorzien van bakken galm, met de beroemde 'wall of sound' tot gevolg. Hoewel de liedjes opbeurend klinken zijn de teksten, waarin de relatie tussen goed en kwaad wordt bezongen, wel degelijk serieus. Ambitieus of pretentieus, diepzinnig of lachwekkend, de scheidslijn is opnieuw moeilijk te trekken. Eén ding is zeker: The Sleepy Jackson onttrekt zich met deze psychedelische 'pop noir' plaat opnieuw met gemak aan de grauwe middelmaat. (MS)