De carrière van Melissa Etheridge is na de grote successen aan het begin van de jaren negentig in steeds rustiger vaarwater geraakt. Na het therapeutische album Skin (2001), over een verbroken relatie, krabbelde ze op, werd opnieuw verliefd en nam het album Lucky op. De titel laat niets te raden over, het is een luchtig en positief album met liedjes die verhalen over de geneugten van een nieuwe liefde. De wanhoop die haar beroemdste liedjes (Like The Way I Do, Bring Me Some Water) kenmerken lijkt definitief verdwenen maar Melissa is ook nu ze gelukkig is goed te verteren. De eerste single Breathe bijvoorbeeld, gecomponeerd door Ryan Jordan van de groep Greenwheel maar schijnbaar op het lijf van Melissa geschreven. Of het prachtige Mercy, waar ze bewijst nog altijd tot de beste rockzangeressen te behoren. Jammer alleen dat ze niet eens af en toe wat muzikale zijpaadjes inslaat want dit oerdegelijke rockgeluid is zo onderhand wel erg voorspelbaar. (MS)