Toen jazzsaxofonist Tim Ries in 1999 met the Rolling Stones toerde tijdens hun No Security tour kreeg hij het idee om een gedeelte van hun oeuvre op te nemen met jazzmuzikanten. Daarbij kon hij op de medewerking rekenen van Stones Keith Richards, Ronnie Wood, Darryl Jones en Charlie Watts, die nooit vies is van een riedeltje jazz, en jazzmusici Brian Blade, Bill Charlap, Bill Frisell, Larry Goldings, Norah Jones, John Pattitucci en John Scofield. Songs als (I Can't Get No) Satisfaction, Honky Tonk Woman, Paint It Black en Ruby Tuesday worden met wisselend succes van een jazzjasje voorzien. De instrumentale stukken worden met smaak vertolkt en krijgen vaak een heel ander karakter dan de originele versies, maar wanneer jazzvocalisten als Norah Jones en Bernard Fowler zich ermee gaan bemoeien, wordt het tijd om van de skipknop gebruik te maken. Het rauwe stemgeluid van Mick Jagger wordt dan node gemist. (AD)