Algemene verbijstering trok door de muzikale wereld toen langzaam duidelijk werd dat Gioacchino Rossini (1792-1868) met zijn Guillaume Tell (1829) zijn laatste opera had geschreven. Niemand begreep waarom de meest populaire operacomponist van zijn generatie de pen had neergelegd. Zelf heeft Rossini zich er ook nooit heel expliciet over uitgelaten; aan te nemen valt dat het een combinatie was van persoonlijke problemen en professionele desillusie. Het muzikale bloed kroop echter waar het niet gaan kon; Rossini bleef componeren, maar niet meer voor het toneel doch voor het klavier. Het resultaat was een reeks stukken die werden gebundeld onder een titel, 'Péchés de vieillesse' ('Ouderdomszonden'), die duidelijk moest maken dat de componist geen enkele pretentie had over de waarde van deze stukken. Ongetwijfeld was dat enigszins misleidend en het is dan ook begrijpelijk dat er altijd een zekere interesse is geweest voor de vruchten van Rossini's muzikale oude dag. Die aandacht krijgt nu een wel zeer systematisch karakter met het verschijnen van deze cd van pianist Marco Sollini, die de eerste zal zijn in een reeks met Rossini's complete piano-oeuvre. Ook hier een selectie uit de 'Péchés de vieillesse', zoals de intrigerende, sterk autobiografisch getinte en tegelijk raadselachtige 'Marche et réminiscences pour mon dernier voyage', de fraaie 'Prélude italien' en de curieuse arietta 'L'amour à Pékin', die gebaseerd is op de heletoonstoonladder die volgens Rossini de authentieke ladder van de Chinese muziek was. Minder aantrekkelijk zijn de 'premiere recordings', zoals de middelmatige Wals in Es en het treffend 'Un rien' ('Een niemendalletje') getitelde werkje van 47 seconden dat slechts uit enkele plechtstatige akkoorden bestaat. Dat het nog extremer kan bewijst een los Allegretto van een halve minuut. Met dergelijke kruimels wordt een volledigheid bereikt die wellicht Rossinifanaten kan bekoren, maar aan de gemiddelde muziekliefhebber niet besteed zal zijn. Deze reeks zal zeker veel interessants gaan bevatten, maar niet iedereen zal van de uitputtende volledigheid ervan gediend zijn. (JvG)