Naar eigen zeggen is Nuru Kane de eerste West-Afrikaan die guimbri speelt. Traditioneel wordt deze driesnarige luit alleen ten noorden van de Sahara gespeeld, door de Gwana, afstammelingen van West-Afrikaanse slaven. Maar toen Kane het trance-opwekkende ritme in Marrakech hoorde, was hij verkocht. Hij leerde het instrument bespelen en bouwde zo een muzikale brug over de Sahara. Want zelf komt Nuru Kane uit Dakar, de hoofdstad van Senegal, waar hij in verschillende bands gitaar speelde en zong. Eind jaren negentig verhuisde hij naar Parijs, waar hij de band Bayefall Gnawa's vormde. Met deze groep trok hij de aandacht op het Malinese Festival Au Desert 2004. Sigil - wat volgens Kane betekent: 'wees sterk en durf je buurman in de ogen te kijken' - is zijn debuutalbum. Opvallend detail: het is grotendeels opgenomen in de Schotse hooglanden. Door verschillende recensenten is Sigil al de hemel in geprezen. Een bijzonder samenspel tussen Mali blues en Gwana trance. (MH)