Op deze dvd is een concertregistratie te zien uit 1962, waarin Charles Munch het Boston Symphony Orchestra dirigeert. Om te begrijpen waarom het zo'n interessante uitvoering is, moet men iets weten van Munch' werkwijze. Bij de repetities was hij meestal charmant maar zakelijk; op het concert kon van alles gebeuren. Orkestleden uit die tijd vertellen vaak van de ondeugende glimlach en de pretoogjes die Munch tijdens een uitvoering kreeg; zij wisten dan dat ze op hun tellen moesten passen, want vaak duidde die gelaatstrekken erop dat hij iets totaal anders wilde gaan doen dan op de repetities was vastgelegd. Tijdens het hier vastgelegde concert gebeurt dat ook, met name in de twee laatste delen van de Symphonie fantastique van Hector Berlioz (1803-1869). Het vierde deel, de 'Marche au supplice' begint nog in normaal tempo, maar binnen de kortste keren heeft Munch het tempo ongehoord snel opgevoerd. Het resultaat is bijzonder enerverende, zij het weinig gepolijste uitvoering van de slotdelen, die uitstekend past bij het koortsachtige karakter van de muziek. Tegelijk is Munch' benadering nergens grof: ondanks het soms waanzinnig hoge tempo, waarmee vooral de houtblazers het hoorbaar moeilijk hebben, behoudt Munch' dirigeren een grote mate van souplesse, en geeft hij de tempo-opbouw in de finale een raffinement dat in hedendaagse opnames slechts zelden wordt aangetroffen. Een opname die men derhalve iedere muziekliefhebber van harte kan aanbevelen. (JvG)