Na het ambitieuze conceptalbum Snow besloot zanger Neal Morse zijn band Spock's Beard te verlaten, om de Heer te dienen. De overgebleven bandleden zaten niet bij de pakken neer. Nauwelijks een jaar na Snow verschijnt een nieuw album van deze lievelingen van de moderne progrockscene. Ook ditmaal is er geen half werk geleverd. Met vijftien nummers blijft de teller op ruim 63 minuten staan, in vroegere tijden nog altijd goed voor een dubbel-LP, nu niet meer dan een enkele cd. De muzikanten zijn overduidelijk door de wol geverfd, de ingewikkelde ritmische wendingen verraden een goed ontwikkelde techniek. Niet voor niets speelden ze eerder mee met alle groten ui de jazz en de pop. Dat vertoon van macht op het instrument doet de niet-ingewijde luisteraar weliswaar snel afhaken maar de liefhebber van progrock zal opnieuw zijn vingers aflikken bij zoveel inventiviteit. (MS)