Eeuwenlang zijn in de Stille Week de klaagzangen van de profeet Jeremia gezongen, als oudtestamentisch contrapunt van het lijden en sterven van Christus. Vanaf de vijftiende eeuw begon men de gregoriaanse gezangen te verruilen voor gecomponeerde 'lamentaties', wat ondermeer resulteerde in de versies van Thomas Tallis en Orlando di Lasso. Van de toonzettingen van François Couperin, bijgenaamd 'le grand', zijn helaas alleen de Trois Leçons de Ténèbres pour le Mercredi Saint (Witte Donderdag) bewaard gebleven. Deze lamentaties behoren tot de werkelijk grote muziek van het Avondland, vanwege het samengaan van pure schoonheid met diep doorleefde expressie. Couperins sublieme declamatiekunst wordt perfect vertolkt door sopraan Johannette Zomer. In het booklet memoreert zij hoe men bij een uitvoering in Brugge steeds een kaars doofde, zodat de uitvoering in volledige duisternis eindigde. (HJ)