Toen Laszlo Fogarasi alias Yonderboi op negentienjarige leeftijd Shallow And Profound (2000) uitbracht werd hij juichend binnengehaald als nieuwe hoop voor de lounge, een genre dat toen al op sterven na dood was. Dat moest Yonderboi ook wel gedacht hebben, want hij heeft er vijf jaar over gedaan om zijn sound over een andere boeg te gooien. De warme opgewekte geluiden van Shallow And Profound hebben plaats gemaakt voor een dreigend, duister geluid met een sterke melancholieke ondertoon, waarbij de traditionele jazzinstrumenten zijn ingeruild voor een prominent aanwezige gitaar. Splendid Isolation beweegt zich een stuk meer naar pop en zware triphop. Als Shallow And Profound het open gevoel van het Hongaarse platteland weergeeft, vertolkt Splendid Isolation het benauwde, spookachtige gevoel van een donkere wereldstad. Het is dan ook niet voor niets dat Junkie XL werd benaderd voor het afmixen van deze cd. Alleen de laatste twee nummers herinneren aan de Yonderboi van weleer. (AD)