In de opener Survivor valt meteen op dat Robert Cray een statement wil maken. Zonder namen te noemen foetert hij op het feit dat jonge mensen naar een 'desert near Kuwait' worden gestuurd, om daar de wereld te veranderen: 'a world that you don't understand.' Het nummer eindigt met het geluid van marcherende voeten. Politiek geëngageerde rootsmuziek, dat horen we niet vaak. Ook muzikaal neemt Cray de nodige risico's, waardoor hij steeds verder af raakt van zijn wortels, pure blues en soul, zonder echter te verzanden in richtingsloosheid. Zijn prima nieuwe begeleidingsband wil graag uitstapjes maken naar jazz, funk en fusion en gebruikt minder gangbare ritmes en geluiden uit de wereldmuziek. Zo duikt er in Up In the Sky een sitar op, naast smaakvol gearrangeerde strijkers. Na het routineuze en daardoor nogal teleurstellende Shoulda Been Home (2001) heeft Robert Cray de juiste conclusie getrokken en heeft zichzelf voor de opvolger Time Will Tell opnieuw uitgevonden. (MS)