Na haar tweede cabaretprogramma Zin (1999) kneep Sanne Wallis de Vries er een jaartje tussenuit om Lisette te vertolken in de musical Foxtrot. Daarna kwam ze op de planken met haar derde cabaretprogramma. Stuk voldoet aan geen enkele verwachting en tart de bestaande cabaretwetten. De voorstelling lijkt geen opbouw te hebben, bevat abrupte overgangen en vele ogenschijnlijk spontane associatieve gedachtespinsels. Grillig en zonder gêne gaat Wallis de Vries haar eigen gang, zonder zich iets van het publiek aan te trekken. In plaats van de veelzijdige typetjes, waarin ze uitblinkt, speelt ze een uitvergrote versie van zichzelf, een onafhankelijke vrouw van 32. Haar verhalen gaan over het (on)geluk van single-zijn, 'foute' mannen, tijdsgeest (verleden-heden-toekomst), nostalgie en retro-denken. Als een kameleontisch taalwonder schakelt ze moeiteloos over van Nederlands naar Fries, Amerikaans en andere talen en dialecten. In het eerste deel van Stuk wordt vooral gepraat, in het tweede deel gezongen. Met bassist Peter Sambros en toetsenist Dionys Breukers brengt Wallis de Vries avant-gardistische arrangementen van composities van Björk, Laurie Anderson, Frank Zappa en Harry Nilsson. Stuk is een programma dat in plaats van antwoorden vooral vragen oproept en dat is precies de bedoeling van deze eigenzinnige cabaretière. (SvdP)