Oorspronkelijk had Mario Winans - afkomstig uit een familie van bekende gospelartiesten - geen zangcarrière voor ogen. Na zijn middelbare school ging hij direct studiowerk doen (producer, drummer) voor een groot aantal gospel-, r&b- en hiphopartiesten. Toch besloot hij een kans te wagen als zanger en bracht hij in 1997 bij Motown zijn eerste album Story Of My Heart uit. Het leverde hem beperkt succes op en Winans koos weer voor een carrière achter de schermen. Zijn producties trokken de aandacht van P.Diddy die hem tekende bij zijn label Bad Boy, waarbij Winans zijn tweede solo-cd Hurt No More uitbrengt. Winans maakt moderne, elektronische r&b, en richt zich voornamelijk op langzamere maar wel groovende nummers. Wat hij gemeen heeft met zijn baas Diddy is het groot aantal samples dat hij gebruikt: Never Really Was is bijvoorbeeld opgebouwd rond de strijkers van Madonna's Papa Don't Preach en I Don't Wanna Know is gebaseerd op Boadicea van Enya (dat overigens al eerder was gebruikt door The Fugees in Ready Or Not). Hoewel weinig opvallend is Hurt No More, met medewerking van o.a. Loon en Foxy Brown, een aangenaam r&b-album geworden. (IV)