De jazz vermengd met drum’n’bass en elektronica van Erik Truffaz hebben hem al veel internationale waardering gebracht. Na een pauze van anderhalf jaar, een tijdsbestek waarin Truffaz nog even de cd Mantis opnam (een vrij experimenteel album waarin hij koos voor een gitarist en een Tunesische zanger) heeft hij bassist Marcello Giulliani, drummer Marc Erbetta en pianist Patrick Müller weer in zijn band herenigd. Na de triomfen van The Dawn en van Bending New Corners - goed voor meer dan 100.000 verkochte exemplaren - hebben Erik Truffaz en zijn band weinig tijd nodig gehad om weer aan elkaar te wennen voor de opnames van The Walk of the Giant Turtle, zijn zesde album voor Blue Note. Na zijn eerdere verkenningen van de hiphop, drum’n’bass en elektronica wordt op The Walk of the Giant Turtle het terrein van de rock bestreken. En dan met name in het verlengde van wat Miles Davis al in het begin van de zeventiger jaren vastlegde. Valt er na het werk van Miles Davis op dit gebied dan nog wat te toe te voegen? Het knappe van Erik Truffaz is dat hij zich wel laat inspireren door Miles Davis maar toch ook duidelijk een eigen inbreng heeft. De muziek klinkt modern, heeft hypnotische ritmes en een melancholische inslag. Een prima plaat van een prima band. (RM)