Nadat organist Herman van Vliet alle symfonieën van Widor en de complete sonates van Alexandre Guilmant (1837-1911) heeft opgenomen, heeft hij zich nu gezet aan een integrale opname van de Pièces dans différents styles van laatstgenoemde. In de zelf geschreven toelichting betreurt hij dat het oeuvre van Guilmant zo lang verwaarloosd is gebleven en wijst erop dat bijvoorbeeld Vierne zich zeer lovend over Guilmant heeft uitgelaten. Hij laat echter onvermeld dat diezelfde Vierne in diens memoires kritische noten kraakte over Guilmants geringe muzikale inventiviteit, die ver achterbleef bij die van Widor, Guilmants voorganger als orgeldocent aan het Parijse conservatorium. Opvallend aan deze Pièces is hun uiteenlopende omvang: van beknopte versetten tot de monumentale proporties van de Marche funèbre et chant séraphique. Het is echter ook het muzikale gehalte dat sterk wisselt. Naast effectieve stukken als het Grand choeur op.18, nr.1 en het Allegro op.18, nr.2, staan ronduit saaie werken als het Scherzo op.16, nr.4 en het Prière op.16, nr.2. Het is echter onvermijdelijk dat bij dergelijke 'complete-werken'-projecten zowel het kaf als het koren aan bod komt. Maar Van Vliet kent zijn publiek, en ongetwijfeld zullen veel orgelliefhebbers deze cd verwelkomen en vol verlangen naar de volgende vier delen uitzien. (JvG)