Samen met Nevermind van Nirvana behoort Out Of Time van R.E.M. tot de belangrijkste platen van 1991, het jaar dat de zogenaamde 'alternative rock' doorbrak naar de mainstream. Waar Nirvana het startschot gaf voor de zelfdestructieve grungestroming, liet R.E.M. horen dat 'alternative' niet zo gemakkelijk kon worden gelijkgesteld aan 'hard' en 'boos'. De eerste single Losing My Religion, één van de grootste hits van de jaren negentig, was een vriendelijk folkwijsje op de mandoline (met een ondoorgrondelijke tekst, dat dan weer wel). Shiny Happy People was zelfs zo onuitstaanbaar vrolijk dat de bandleden zelf, met zanger Michael Stipe voorop, er later openlijk afstand van namen. Hoewel Out Of Time van R.E.M. definitief een megaband maakte, wordt het niet beschouwd als hun beste werk. Daarvoor staan er met liedjes als Low en Belong te veel niemendalletjes op. De bijdragen van rapper KRS-One en Kate Pierson ( The B-52's ) dragen ook al niet bij aan een coherent album. Toch heeft Out Of Time iets wat alle kritiek uitstijgt. Het is één van de (steeds zeldzamer wordende) platen die een tijdperk definiëren. In 1991 kon niemand ontkomen aan de klanken van Out Of Time, en een hele generatie bewaart er mooie herinneringen aan. Dit klassieke album is opnieuw uitgegeven. Als belangrijkste toevoeging is er naast de gewone cd een dvd met het album in drie verschillende audio-mixen in 5.1 surround sound toegevoegd, waaronder een dvd-audio versie, hiervoor is wel een speciale dvd-audiospeler nodig. Wie deze niet heeft kan met zijn gewone dvd-speler luisteren naar een DD en DTS versie en kijken naar o.a. een videodocumentaire en een collectie foto's. (MS)