Met de tot de verbeelding sprekende albumtitel Playmate Of The Year (2000) en de titelsong met bijbehorende videoclip zetten de Californische punkrockers Zebrahead zich stevig op de kaart. De videoclip, vol schaars geklede en rondborstige, rondhupsende playmates, die na elf uur 's avonds zelfs nog minder aanhadden, wist uitstekend onder de aandacht te brengen dat het Zebrahead vooral ging om lol maken en 'de geneugten des levens'. Vrolijke pretpunk dus, en dankzij de raps ook nog eens perfect aansluitend bij de rap-/nu-metal hype. Voor het derde album MFZB doet Zebrahead weinig dan de succesformule voortzetten. Rapmetal en punk komen samen in vijftien strak voortstuwende energieke nummers die live het publiek (en de band) vast en zeker flink laten zweten, want dat blijft natuurlijk de essentie. (IV)