‘No computers were used during the writing, recording, mixing or mastering of this record’. Deze mededeling in het boekje van de vierde cd Elephant van de Amerikaanse The White Stripes zegt veel over de muziek en de visie van dit bijzondere duo. Zanger/gitarist Jack en drummer Meg White zijn in vele opzichten de voorlopers van de reeks garagerockbands (The Strokes, The Hives) die een nieuwe vorm van primitieve rock voorstaan. Hun minimalistische aanpak vertaalt zich in een uiterst rudimentair bandgeluid en een eenvoudige maar doeltreffende visuele presentatie, die gebaseerd is op de strakke lijnen en basale kleuren van de schilder Mondriaan. Elephant is het eerste album na het internationale doorbraakalbum White Blood Cells uit 2001. Ook dit keer blijken The White Stripes van hun generatiegenoten het meest deel uit te maken van de lange Amerikaanse muzikale traditie van countryblues, folk, rock-’n’-roll en zelfs Brill Buildingpop, wat de cover I Just Don’t Know What To Do van Burt Bacharach bewijst. Deze stijlen van voor het computertijdperk worden met de furieuze energie van de punkrock opnieuw tot leven gebracht, wat het succes van The White Stripes volledig rechtvaardigt. (MS)