Shelby Lynne begon haar carrière als countryzangeres maar vond haar eigen stem op het treffend getitelde I Am Shelby Lynne (1999). Op die veelgeprezen plaat wist ze haar liefde voor country te combineren met elementen uit jazz, soul en rock. De opvolger Love, Shelby (2001) bevatte ook enkele sterke songs maar liet een conventioneler rockgeluid horen, waardoor de reacties van pers en publiek gemengd waren. Gedropt door haar label Island trok Lynne zich terug in haar woonplaats om in alle rust te werken aan nieuw werk. Het intieme Identity Crisis klinkt als een reactie op de enigszins overgeproduceerde voorganger. Centraal in het geluidsbeeld staat de prachtige, onderkoelde stem van Lynne waarbij ze zichzelf begeleidt op de gitaar, met de sporadische hulp van enkele vrienden. Het resultaat klinkt weliswaar minder verfijnd dan I Am Shelby Lynne maar ze weet ook ditmaal de kern van haar liedjes feilloos te raken. Geïnspireerd door de idolen uit haar jeugd (Hank Williams, Willie Nelson, Jimmy Rodgers) levert Shelby Lynne het meest persoonlijke album in haar carrière af. (MS)