Goede vibrafonisten zijn dun gezaaid in de muziekwereld. Wie ooit geprobeerd heeft om in z'n eentje zo'n apparaat op te tillen, weet waarom. Als vibrafonist moet je erg succesvol zijn om er een uitgebreid team roadies op na te houden. Zeker als je ook nog eens marimba speelt. Deze instrumenten horen bij de bijna twintig die Stefon Harris virtuoos bespeelt. Dat hij succesvol is blijkt uit zijn cv waarop namen als Max Roach, Joe Henderson, Wynton Marsalis, Charlie Hunter, Kenny Barron en Cassandra Wilson prijken. Op Evolution, zijn vijfde cd voor Blue Note, laat Harris zich als een waardig opvolger van zijn idolen Milt Jackson en Bobby Hutcherson horen. Van de laatste covert hij zelfs Montara. Zijn muziek is echter bijgewerkt naar de eisen die de tijdsgeest stelt. Zowel de covers (Until van Sting, Nothing Personal van Don Grolnick, Summertime) als zijn eigen werk hebben een licht naar fusion neigende ondertoon, maar bewandelen de juiste zijde van het jazzpad. De spetterende vertolkingen doen de rest. (AD)