Boris Tchaikovsky (1925-1996; geen familie) is een van de meest prominente Russische componisten uit de tweede helft van de twintigste eeuw, en dankt zijn faam vooral aan het feit dat hij voort werkte in de traditie van zijn illustere voorgangers Sjostakovitsj en Prokofief. Dat wil zeggen dat Tchaikovsky zich afzijdig hield van de ontwikkelingen in de naoorlogse avant-gardemuziek - en niet alleen onder dwang van het regime, maar ook omdat hij er weinig affiniteit mee had - en vasthield van aan het in wezen negentiende-eeuwse concept van muziek als vehikel voor een metafysische, het aardse bestaan overstijgende boodschap. Hoewel zijn muziek hoorbaar 'actueler' klinkt dan die van zijn Russische voorgangers, houdt hij in wezen ook vast aan de traditionele muzikale gestiek met continue op- en afbouw van spanning. Een fraai voorbeeld daarvan is het vijfdelige Pianoconcert, dat in 1971 werd voltooid. Het werk wordt beheerst door twee elementen: een energiek hamerend motief in het begin, gevolgd door een meer meditatief deel. Deze beide sferen bepalen de dramatische tegenstelling in het verdere verloop van het stuk. Deze cd bevat voornamelijk heruitgebrachte oudere opnames, welke alle echter van prima kwaliteit zijn, zoals ook de uitvoering van het Pianoconcert, waarin de componist zelf de solopartij vertolkt. (JvG)