Hij was de enige romanticus die geen misère nodig had om creatieve inspiratie op te doen: daar waar menig romanticus een gevecht op leven en dood voerde met zijn schaduw, daar leek bij Mendelssohn alleen maar de zon door te kunnen breken. Voor tegenslagen had hij dan ook geen talent: de dood van zijn geliefde zuster Fanny was zo'n schok voor hem dat hij haar slechts enkele maanden overleefde. Mendelssohn was feitelijk nog maar een puber toen hij een van de meest geniale kamermuziekwerken uit de romantiek schreef: het Octet in Es op.20. Iedereen heeft wel eens bewust of onbewust het 'eerie' Scherzo uit dit Octet gehoord, dat geïnspireerd zou zijn door de Walpurgisnacht van Goethes Faust: 'Wolkenzug und Nebelflor / erhellen sich von oben. / Luft im Laub und Wind im Rohr / - und alles ist zerstoben.' De triomf is echter een voortvarende finale, waarin referenties aan het Scherzo overigens niet ontbreken. (HJ)