Geniale onzin of puberale ongein? De meningen over het werk van Adam Green, de ene helft van het maffe duo The Moldy Peaches en een buitenbeentje in de New Yorkse scene, zijn verdeeld. In zijn liedjes worden absurdistische invallen uitvergroot, met mooie strijkers gearrangeerd en als een rasechte crooner op volstrekt serieuze manier gebracht. Dat het Green ernst is bewijst zijn bewonderenswaardige productiviteit, amper een jaar na Gemstones (2005) verschijnt de opvolger Jacket Full Of Danger, waarop de formule weer wat verder geperfectioneerd is. Met liedjes over Nat King Cole, White Women, Drugs ('I like drugs!') en Hairy Women staan er weer de nodige teksten op die stof kunnen doen opwaaien. Op de muzikale kwaliteit van Greens liedjes is niets aan te merken. Met een zangstem die klinkt als een wonderlijke kruising tussen Jonathan Richman en Scott Walker heeft Adam Green met Jacket Full Of Danger definitief zijn eigen plek in de muziekwereld gevonden. (MS)