Julius Reubke (1834-1858) is voornamelijk nog bekend onder organisten. Zijn faam dankt hij aan zijn Sonate over psalm 94; zonder twijfel een van de beste orgelstukken uit de negentiende eeuw. De kwaliteit van dit werk maakt ondubbelzinnig duidelijk dat Reubkes vroege dood, op 24-jarige leeftijd, een groot verlies is geweest. Gelukkig liet Reubke meer na dan die ene orgelsonate, want hij schreef ook een Sonate voor piano. Net als zijn orgelsonate ontstond ook dit werk tijdens Reubkes verblijf in Weimar. Reubke had eerst met succes een conservatoriumopleiding in Berlijn voltooid en zich vervolgens in Weimar gemeld om zich verder te ontwikkelen onder de leiding van Liszt, die aldaar kapelmeester was. Diens invloed is duidelijk terug te vinden in Reubkes sonates, want deze zijn geheel opgezet volgens de principes van Liszt: enige thema's worden aan het begin gepresenteerd en keren vervolgens in voortdurend transformerende gedaantes terug. Zo kunnen beide stukken worden opgevat als uitwerkingen van het model van Liszts Sonate in b en diens Fantasie en fuga over 'Ad nos, ad salutarem undam'. Dat Reubkes pianosonate minder bekend is dan zijn orgelsonate is wel begrijpelijk. Hoewel van goed niveau, mist de pianosonate de briljante inspiratie die sommige gedeelten van de orgelsonate bijkans onvergetelijk maken. Ten tweede moet de pianosonate het tegen veel zwaardere concurrentie opnemen: er is immers aanmerkelijk meer interessante piano- dan orgelmuziek geschreven in de negentiende eeuw. Dat Reubkes pianosonate de moeite van het beluisteren zeker waard is, bewijst deze prima opname van de Canadese pianist Richard Raymond. Hij speelt tevens de Variaties over 'Tändeln und Scherzen', WoO.76, en de onvolprezen Waldsteinsonate, op.53, van Ludwig van Beethoven. Misschien had een aanvulling met ander minder bekend repertoire uit de vroege Liszt-traditie meer voor de hand gelegen, maar dat neemt niet weg dat dit een hele fraaie piano-cd is, die met name om de kennismaking met Reubkes werk van harte kan worden aanbevolen. (JvG)