Naast de hiphop en r&b die in de singlelijsten en op de clipstations is te horen bestaat een scene binnen de urban die zich op een rijper publiek richt. Eén van de interessantste artiesten in dat segment is de zanger Van Hunt. Met zijn titelloze debuutalbum uit 2004 wist hij al de nodige aandacht van de schrijvende pers op zich te richten. Op de opvolger On The Jungle Floor gaat hij door waar hij twee jaar eerder gestopt was. De liedjes van Hunt zijn gebaseerd op kale funky ritmetracks, maar deze leunen minder op hiphop dan (anno 2006) gebruikelijk is. Dat betekent een rustiger geluidsbeeld, een stuk minder bonkend en dwingend dan de gemiddelde moderne soulplaat. Hunt heeft een voorkeur voor 'echte' instrumenten, als er al van samples gebruik wordt gemaakt, is dat van redelijk obscure artiesten als Delaney Bramlett en Jerry Beach. Opvallend zijn verder de samenwerking met geestverwante Nikka Costa (Mean Sleep) en de Iggy Pop cover No Sense Of Crime. Op een enkel moment lijkt Hunt zich met ouderwetse rock (Ride Ride Ride) te willen profileren als de nieuwe Lenny Kravitz. (MS)