De verburgerlijking van de muziek in de 18e eeuw zorgde soms voor schokkende vormen van amateurisme. Zo kwam het voor dat in arrangementen hoge en lage stemmen domweg werden omgedraaid, wat tot allerlei verboden parallellen en stemvoeringsproblemen leidde (als u dit niet begrijpt, waagt u zich dan niet aan arrangeren!). Beethoven was niet altijd enthousiast over arrangeerwoede van de 18e eeuw. In een brief aan zijn uitgever schreef hij: 'Ik beweer ten stelligste dat alleen Mozart zijn pianowerken voor andere bezettingen had kunnen omwerken; hetzelfde kan van Haydn worden gezegd. Ik durf dit ook te zeggen met betrekking tot mijn eigen pianosonates, zonder mij overigens op één lijn met de genoemde componisten te willen stellen. Ik heb slechts één van mijn sonates voor strijkkwartet bewerkt omdat men mij daar dringend om verzocht had. Ik ben er van overtuigd dat niemand mij dit nadoet.' Dat Beethoven zijn Pianosonate op.14 nr.1 voor kwartet bewerkte is niet verwonderlijk: het openingsdeel heeft wel iets van een klavieruittreksel van een werk voor strijkers. Het Quatuor Ysaye speelt eveneens Beethovens enige Kwintet voor strijkers, dat kort na de Kwartetten op.18 werd gecomponeerd. (HJ)