Oorlog is een vaak terugkerend thema bij U2. De Ierse rockgroep vernoemde zich ooit naar een Amerikaans spionagevliegtuig, de grote doorbraak kwam met het album War (1983). Vanaf het begin liet U2 zich kennen als een politiek betrokken band, die nooit bang was de barricades op te gaan. In de jaren negentig was de groep blijkbaar zelf ook een beetje moe van dat serieuze imago. De gitaren werden steeds meer naar de achtergrond verdrongen door hippe dancebeats en zelfironie sloop in de teksten. All That You Can't Leave Behind (2000) was de terugkeer naar het eenvoudige rockgeluid en de oprechte teksten van hun beginjaren. Deze ontwikkeling wordt op hun elfde album voortgezet. Anders dan de titel doet vermoeden gaan de teksten van Bono niet alleen over politiek. Een van de mooiste nummers (Sometimes You Can't Make It On Your Own) gaat over de dood van zijn vader. U2 klinkt nog even geïnspireerd en bevlogen als altijd, een ongekende prestatie voor een band die al bijna drie decennia in dezelfde bezetting actief is. (MS)