Marcel Khalifé is niet alleen beroemd door zijn fabelachtige spel op de Arabische luit, maar ook door zijn betrokkenheid bij de Palestijnse zaak. Hoewel hij zelf in Libanon geboren is, heeft hij zich altijd verbonden gevoeld met het Palestijnse volk. Zelf zegt hij de stemlozen een stem te willen geven. Daarbij laat hij zich inspireren door de gedichten van één van de bekendste poëten uit de Arabische wereld, de Palestijnse Mahmoud Darwish. Dit engagement leverde hem in 2005 de titel Artiest voor de Vrede op, uitgereikt door de culturele tak van de Verenigde Naties (UNESCO). Op het album Taqasim (Improvisaties) brengt Khalifé een instrumentale hommage aan de Palestijnse dichter. De luitspeler doet dit samen met zijn zoon Bachar, die de percussie voor zijn rekening neemt, en bassist Peter Herbert. Zelf bespeelt Khalifé voor de gelegenheid alleen de laagste registers van zijn luit: de snaren die het langst blijven doorzingen. (MH)