Na een eerste beluistering is het meteen duidelijk: dit is een typisch Tool-album. Experimenteel hoesje, psychedelisch artwork en muziek die naadloos aansluit op de lijn die ze nu al bijna vijftien jaar uitzetten. Kortom: heftige progmetal, met lange nummers, een flinke dosis experiment en elektronica afgewisseld met rustig, duister-atmosferisch werk. En dat alles met die typisch ernstige en gedragen sfeer die de muziek van Tool zo herkenbaar maakt. Waar de vorige cd's van Tool eigenlijk per release enorm in kwaliteit en complexiteit toenamen, is deze cd echter niet zo heel veel anders dan zijn voorganger Lateralus. 10.000 Days vormt alleen een wat minder samenhangend geheel, en religieuze thema's zijn niet zo alom aanwezig als op Lateralus. Verder vallen vooral de overeenkomsten op: de opnamekwaliteit, de nadruk op drums en bas, 'spacey' intermezzo's en het experimentele slotnummer. Tool gaat op deze cd niet echt veel verder dan waar ze al waren, maar gelukkig zet de hoge kwaliteit van hun muziek zich onverminderd voort. Fans hoeven niet teleurgesteld te zijn. (TC)