Het IJslandse Múm (met 'streepje op de u') maakt ideale nachtmuziek. Mysterieuze en enigszins bevreemdende geluidscollages, een combinatie van elektronische 'clicks en cuts', omgevingsgeluiden en akoestische instrumenten (cello, accordeon), worden aangevuld met gefluisterde, mierzoete maar betoverende vrouwelijke vocalen. Goed om bij in slaap te vallen, of juist wanneer de slaap niet wil komen en men 's nachts nog wakker is. Werd de zang op de eerste twee albums verzorgd door de zusjes Gyda en Kristín Anna Valtysdóttir, op Summer Make Good (2004) is nog alleen Kristín Anna over, omdat Gyda zich wilde richten op haar cellostudie. Voor het bandgeluid maakt het weinig uit, want dat klinkt qua zang weinig anders (Kristins zang is simpelweg dubbel opgenomen). Misschien heeft Múm op Summer Make Good en donkerder en minder speels geluid gecreëerd in vergelijking met voorganger Finally We Are No One, de essentie is hetzelfde gebleven. Summer Make Good is muziek waar je normaal alleen maar van kan dromen, en dat is in dit geval letterlijk te nemen. (IV)