Rapper Everlast maakte in de jaren negentig deel uit van de succesvolle hiphopformatie House Of Pain, in 1992 goed voor de grote hit Jump Around. Toen de groep uit elkaar viel richtte hij zich op een solocarrière, die eerder in 1990 jammerlijk was geflopt met zijn debuutalbum Forever Everlasting. Zijn tweede solo-album Whitey Ford Sings The Blues (1998) leverde hem aanzienlijk meer succes op, met platinaverkopen en de hitsingle What It's Like, maar had ook een keerzijde, Everlast kreeg een hartaanval tijdens de opnamen. Op deze cd en ook de opvolger Eat At Whitey's (2000) mengde Everlast hiphop met blues, country, rock en folk tot zijn eigen soort 'rootsrap', en was hij ook zingend en gitaarspelend te horen. Op White Trash Beautiful herhaalt hij grotendeels deze formule, met als belangrijk verschil dat hij inmiddels concurrentie heeft gekregen van bijvoorbeeld Bubba Sparxxx en Kid Rock en hierdoor niet meer zo origineel is. White Trash Beautiful heeft weinig opvallende uitschieters maar is vooral een degelijk album, waarop Everlasts hiphopverleden nog maar sporadisch te horen is. (IV)