Limp Bizkit The unquestionable truth
Album
Als een van de boegbeelden van de tijdelijk razend populaire nu-metalscene mocht Limp Bizkit zich eventjes één van de grootste bands op aarde noemen. Tenminste, in de ogen van voorman Fred Durst misschien, want de zanger/rapper met de eeuwige baseballpet wist zich met zijn machogedrag en brallerige bravoure handig in spotlights te plaatsen - de man was gewoonweg niet te negeren. Maar, zoals zo vaak met hypes, na het album Results May Vary (2003) was het een beetje over met Limp Bizkit. Waarschijnlijk was de opgestapte gitarist Wes Borland toch belangrijker voor de groep dan Durst aanvankelijk had willen toegeven En zie hier: voor de opvolger The Unquestionable Truth (Part 1) is Borland weer terug! Misschien dat er daarom ook weer een beetje pit zit in de riffs die op de luisteraar worden afgevuurd, want Limp Bizkit klinkt op The Unquestionable Truth weer ouderwets hard, misschien nog wel harder dan voorheen. Fred Durst gaat er zeker helemaal voor en gooit al zijn frustraties eruit. Hij is nog steeds boos, alleen jammer dat hij deze woede slechts via de overbekende rapmetal-clichés weet te uiten. Op deze manier blijft Limp Bizkit toch hangen in een formule. (IV)
Meer informatie
Je leent dit album bij Muziekweb.
Tracks
- The propaganda
5:16
- The truth
5:28
- The priest
4:57
- The key
1:24
- The channel
4:41
- The story
3:56
- The surrender
3:57
- Data track
8:49