Na een bescheiden start met het album Naakt Onder De Hemel (1995) wist Bløf na de doorbraaksingle Liefs Uit Londen (1998) langzaam uit te groeien tot de populairste (Nederlandstalige) band van het land. Omarm is het zesde volwaardige album van de Zeeuwen en het tweede met drummer Norman Bonink, de vervanger van de in 2001 verongelukte Chris Götte. Waar Blauwe Ruis (2002) nog voor het overgrote deel in het teken stond van dit tragische verlies, is het thema van Omarm de vergankelijkheid van relaties. Tekstueel weet Peter Slager steeds beter de kern te raken, zonder te vervallen in te ver gezochte beeldspraak. Muzikaal ontwikkelt Bløf zich nauwelijks, of het moet de kopstem van zanger Pascal Jacobsen zijn, die van het titelnummer een topper in het oeuvre van de band maakt. Het van vette Hammondklanken voorzien In Het Volle Licht is een ander hoogtepunt. Als vanouds worden stevige midtempo rocksongs afgewisseld met een enkele pianoballade (Barcelona). Niet opzienbarend dus, maar opnieuw de vertrouwde kwaliteit die we van de sympathieke Zeeuwen gewend zijn. (MS)